Точка зрения. Мы все проигрываем в гонке за красотой
Женщины завоевали возможность получать высшее образование, работать, самостоятельно выбирать, с кем строить семью. Но миф о красоте препятствует их полной независимости. Татьяна Гапеева о...
Пинская трилинка, дрогичинская малина и ляховичский тлен: впечатления о городах Брестчины
Не так давно мне посчастливилось побывать в десяти городах Брестской области. Длилась поездка три дня, и за это время удалось пообщаться с местными жителями,...
Можно ли сдавать один тест на ЦТ, и чем это грозит?
Прошла уйма времени с тех пор, когда надо было готовиться к занятиям в школе/колледже/университете. Стало интересно, насколько хорошо помню школьную программу, и я решил...
Экология меняет жизнь: питание
Экология индивида в моём понимании – это не только разговор о пластике и пакетах для мусора. Выход на экологическую тропу личной жизни я связала...
Як я была кнігай
Што такое жывая бібліятэка? Гэта такое месца, дзе кнігі - гэта людзі, чытачы – таксама людзі. Атрымліваецца, людзі прыходзяць “пачытаць” людзей. І гэта зусім іншае, чым прачытаць у інтэрнэце гісторыю пра гея ці паглядзець відэа са сходу крышнаітаў. Тут перад табой сядзіць “жывая кніга”, ты бачыш яе вочы і можаш задаваць любыя пытанні.
“Беларусь – для пісьменніка”. Кніжны агляд
Так, у апошні дзець кастрычніка ў Берасці прэзентавалі адразу дзве кнігі: зборнік паўночна-карэйская паэзіі ў перакладзе на беларускую мову Сяргея Прылуцкага “Патрыятызм для чайнікаў” і гісторыю адной сям’і, сабраную ў раман “План Бабарозы”, напісаны Паўлам Касцюкевічам.